Van immense fjorden tot regenwoud
Actieve vulkanen, besneeuwde gletsjers, ondoordringbare regenwouden, grillige kliffen en fjorden, parelwitte stranden. Zo kunnen we nog wel even doorgaan om de natuur van Nieuw Zeeland te omschrijven. Nieuw Zeeland is de wereld in een notendop. Het ideale land om een prachtige reis door te maken. Het ligt aan de andere kant van de wereld en het is ver en lang vliegen. Maar dan krijg je ook wel wat voorgeschoteld wat een immense indruk zal achterlaten. Nieuw Zeeland heeft alles. De veelzijdigheid van de natuur zorgt ervoor dat Nieuw Zeeland voor velen een droombestemming is. De schitterende natuurparken zorgen voor een adembenemende landschappen en bieden mogelijkheden voor iedereen die van wandelen en fietsen houden. Maar dit is niet alles. Aan de kust en op de rivieren kun je kanoen, zeilen en wildwater varen, zwemmen met dolfijnen of een walvissafari ondernemen. Wat is er mooier dan de rust van het water dat wordt verstoord doordat naast je dolfijnen je begroeten en walvissen op tientallen meters opdoemen. Kortom: niet alleen natuur-, maar ook sportievelingen en spotters kunnen hier hun hart ophalen.
Er zijn diverse manieren om Nieuw Zeeland te bezoeken. Zowel individueel als per groep. Een aantal reizigers kiezen ervoor om zelf een reis samen te stellen. Dit op basis van vliegtickets en het zelf uitstippelen van routes met bijbehorend vervoer en overnachtingen. De meesten vinden het fijn als een specialist een individuele reis regelt. Deskundigheid, ontzorging, terug vallen op en tijdsbesparing zijn hier de redenen voor. Anderen willen met gelijkgestemden Nieuw Zeeland ontdekken en kiezen voor een geheel verzorgde groepsreis. Wat voor rondreis je ook zoekt, laat je hier inspireren!
Zuidereiland
Op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland zijn zowat alle kustvormen van de wereld terug te vinden, en allemaal even mooi. Kortom: schoonheid te kust en te keur. Maar het binnenland mag er ook zijn. De kusten van het Zuidereiland; wat een verscheidenheid bieden ze. Je moet al de oogverblindende cliché’s beslist gezien hebben: gouden stranden, diepblauwe oceanen, spierwitte brandingrollers, granieten rotspartijen, inhammen, fjorden. Alle kustvariëteiten van de wereld zijn als het ware bij de schepping op dit eiland bijeengebracht. De meeste plekken zijn gelukkig makkelijk bereikbaar, er loopt rond het eiland een ringweg van uitstekende tweebaanswegen.
De Boulders van Moeraki
Als je vanuit Christchurch rechtsom je tocht rond het eiland begint vind je de eerste treffer, Moeraki. Daar kom ik oog in oog te staan met de mysterieuze ‘Boulders’. Verspreid op het strand liggen een aantal twee meter dikke kogelronde stenen. Alsof een paar reuzen op het strand een potje hebben staan knikkeren. Sommige stenen zijn gebarsten en tonen een kern die een beetje oranje gekleurd is. Er is een wetenschappelijke verklaring voor dit unieke fenomeen, maar gastheer Randall Uittendaal vertelt de visie van de Maori’s. ‘Veel natuurver-schijnselen van Nieuw-Zeeland zijn door de Maori’s verklaard in legenden die van generatie op generatie werden doorgegeven. De legende van de boulders vertelt over een Maoriboot die, op zoek naar edelstenen, voor de kust strandde. De boulders waren oorspronkelijk de voedselmanden die op het strand aanspoelden.’
Verder dan de toeristische shows
Randall, zelf half Maori, is lid van TeKihitours, een kleine actieve organisatie die mensen wil laten kennismaken met de echte Maoricultuur; alles wat verder gaat dan de toeristische shows met dans, zang, wijd opengesperde ogen en ver uitgestoken tongen.
Hij bezoekt met zijn gasten Marae’s (dat zijn de gemeenschapscentra van de Maori’s) en organiseert tochten langs onbekende grotten met eeuwenoude rotstekeningen en naar exotische gebieden die buiten het bekende toeristencirquit liggen.
Geeloog-Pinguïns bij Nugget Point
Pinguïns kijken. Ze zouden om half acht bij Nugget Point aan de zuidkust aan land komen. Overdag scharrelen ze op zee hun eten bij elkaar en ’s avonds slapen ze op het droge. Boven op de rotsen staat een schuilhut met de waarschuwing: kom niet beneden op het strand want dat schrikt de dieren af.
Milford Sound
Na de populaire pinguïns wordt het doorrijden naar Milford Sound en inschepen voor een tocht door de imposante fjord tot aan de open oceaan. Stralend licht onder regenwolken door. Veel Japanners en digitale camera’s. Daarna een on-vergetenlijk mooie rit van een paar dagen langs de westkust met een bezoek aan de Fox Gletsjer en de Pancake Rocks bij Punakaiki. Heerlijk ontspannen toeren over lange stukken tweebaansweg, met heel af en toe een enkele tegenligger.
Abel Tasman
De Tasman Bay is vernoemd naar de VOC-commandeur Abel Tasman die voor ‘ons’ in 1642 als eerste Europeaan Nieuw Zeeland op de kaart heeft gezet. De ontmoeting met de plaatselijke bevolking werd een drama. Na het sneuvelen van een paar van zijn schepelingen lichtte hij weer het anker en gaf de baai de naam Moordenaarsbaai. Als ik langs het strand van de baai wandel, die nu Golden Bay heet, stel ik me voor hoe ik als Maori de aanblik van het drijvende monster met enorme zeilen en witte mannen in die rare kleren verwerkt zou hebben.
Lopen langs de Tasman Track
De Golden Bay grenst aan de Tasman Bay. De combinatie met het belendende Abel Tasman National Park, het kleinste natuurpark van Nieuw Zeeland Park, biedt de bezoeker unieke mogelijkheden. Bijvoorbeeld ’s ochtends vroeg inschepen in de zeetaxi in Motueka. Je zit met z’n allen, zo’n twaalf man sterk, in een soort snelboot. De tocht voert een uur langs groen beboste kusten, strandjes en een eilandje waar robben in het water liggen te spartelen. Je wordt afgezet bij een baai. De kapitein: ‘Het goede bericht is dat het water heerlijk warm is en het slechte dat jullie door dat warme water naar het strand moeten lopen’. Dus sokken en schoenen uit, en pootjebaden. Daar begint de wandeling terug naar de naburige baai waar de taxi ons ’s middags weer naar Motueka zal terugvaren.
Angstig smalle hangbrug
De brochures vermelden twee uur lopen. Dat kan, maar dit is wandelen door een soort paradijs. Bij elke bocht verschijnt weer iets waar je niet aan voorbij kunt gaan: varenbomen, exotische bloemen, doorkijkjes naar zee, romantische strandjes en als spannende verrassing een angstig smalle hangbrug over een even angstig diepe kloof waar je met niet meer dan vijf personen tegelijk op mag.
Het is even wennen, het schommelt behoorlijk en de brug gaat homp homp homp op en neer onder je voeten. Hoogtevrees? Stevig de reling vasthouden want hier móet een mens over-heen. Dit deel van pad gaat niet over rozen.
Walvissen spotten
Bij Kaikoura aan de oostkust is de cirkel van de reis bijna rond. Voor de walvissen moet de boot een eind uit de kust want de dieren duiken onvoorstelbaar diep voor hun voedsel. Af en toe moeten ze toch weer naar de oppervlakte om op adem te komen, maar de vraag is altijd waar en wanneer.
Het binnenland
Af en toe moet je toch maar het binnenland in, voor foto’s zonder oceaan op de achtergrond om vooral niet te missen: de golvende pastorale landschappen, de bruinrode aarde van het Spaans aandoende dorre heuvelland, het toverachtig transparante turquoise en azuur van de onaards mooie meren, de spectaculaire bergketen met eeuwige sneeuw en gletsjers die aan de westkant als een ruggegraat over het hele eiland loopt.